De Geschiedenis van Poker

Poker wordt genoemd het Amerikaanse nationale spel. (Het deelt dit onderscheid met honkbal.) Eigenlijk, poker benadert zoals internationaal het zijn aangezien om het even welk kaartspel misschien kon. Het kwam waarschijnlijk in Perzië voort; het ontwikkelde zich in Europa; het bereikte zijn huidige vorm in de Verenigde Staten - waarschijnlijk in 1830s - maar vandaag wordt het gespeeld in elk land in wie het spelen de kaarten gekend zijn.

Niettemin, sinds poker bereikt die landen van de Verenigde Staten en aangezien het ons nationaal spel internationaal genoemd geworden is, elke Amerikaan aangezien een punt van patriotic trots zou moeten het weten hoe te om een aanvaardbaar spel van poker te spelen.

Niemand weet waar poker zeker voortgekomen, toen het voortkwam, of hoe het zijn naam kreeg. Het basisprincipe van poker is dat de ongebruikelijkste combinatie kaarten de winnende hand is.

Dit is een dergelijke duidelijke basis voor een spel dat er A.D. voorvaderen kunnen geweest zijn van zich poker het uitrekken terug naar jaar 894, bij het spelen de kaarten werden uitgevonden. (Zij werden uitgevonden door de Chinezen.)

Minstens vier honderd jaar geleden had Persians een spel dat als Nas wordt geroepen waarin er een twintig-kaart dek was, vier spelers, en vijf kaarten behandelden aan elk, en weddend op welke speler de beste hand had. Aangezien geen kaarten over werden verlaten, zou er geen kunnen zijn trekt; en het idee van nagel was poker nog niet gedacht van.

Zodra recente 1600s, hadden de Duitsers een spel dat zij pochen riepen, ontwikkelde hun woord dat aan "bluff," betekent of "," en van dit spel op te scheppen het vroege Engelse spel opschept en het Franse spel poque. Het kan worden bewezen niet maar het is irresistibly aannemelijk dat onze naam poker uit deze Franse naam poque voortkwam.

Tot de Aankoop van Louisiane, in jaar 1803, waren New Orleans en de volledige Rivier van de Mississippi en zijn vallei Frans grondgebied. Wij zijn vertrouwd allen met het prototype (en stereotype) van het steamboat van de Rivier van de Mississippi spel dat zich ooit in 1830s voordeed en op zijn minst tot de Burgeroorlog heerste.

De regels waren zeer eenvoudig. Elke speler was neer behandeld vijf kaartengezicht, en na de overeenkomst was beëindigd iedereen gewed op al dan niet hij de beste hand had. Er was geen grens en ook niet van twee douane regeerde het wedden (het is moeilijk, hier, om tussen feit en legende te onderscheiden): Een mens kon om het even wat wedden hij aan wilde. Zijn tegenstander, volgens sommige verhalen, kon altijd ("hebben een gezicht") zo veel geld vragen aangezien hij met hem had; of, volgens andere verhalen, werd zijn tegenstander altijd vierentwintig uren om het geld gegeven op te heffen dat wordt vereist om te roepen.

De volledige geschiedenis van poker sinds die tijd is de geschiedenis omhoog van herhaalde inspanningen aan pep het spel, om spelers aan te moedigen om te blijven in en te wedden. Mathematisch, zou een mens die rechte geen poker (trek) speelt in een spel met twee handen tegen zijn één tegenstander moeten wedden als hij één of andere dergelijke hand zoals een paar fives heeft.

Psychologisch werkt het die manier niet uit. De hand enkel niet kijkt goed genoeg. Zo eerst trekt het element van werd toegevoegd, gevend een gewaagdee spelerhoop van het verbeteren toen hij geen goede hand oorspronkelijk werd behandeld; dan werden een paar extra winnende handen, zoals recht, toegevoegd; dan werd ante toegevoegd, zodat er altijd iets in de pot voor een speler zou zijn te ontspruiten voor; dan kwam wilde kaarten, en beslaan dan poker, en toen buitenissige spelen van alle soorten, en nu heeft het een punt bereikt waarop er waarschijnlijk duizenden verschillende geroepen spelen poker zijn.

Deze spelen zijn allen verwant nog nr twee zijn precies gelijk. Daarom kunt u weinig algemene verklaringen afleggen die op alle spelen van toepassing zijn; in feite, kunt u weinig algemene verklaringen afleggen die op zelfs twee of drie spelen van toepassing zijn.